کرونا در چنگ انسان

Human Lives Matter
Human Lives Matter

◾️آخرین بروزرسانی: ۲۲ خرداد ۱۳۹۹

 

 

 

ویروسِ عامل بیماری کووید ۱۹، ویروس جدیدی است و آنچه درباره‌اش می‌دانیم، به سرعت در حال تغییر و بروزرسانی است.


علایم بیماری کووید۱۹ حدود ۱۲ روز بعد از عفونت ظاهر می‌شوند: تب، سرفه، خستگی، بی‌اشتهایی، تنفسِ کوتاه، خلط، درد عضلانی. سایر علایم، شیوع خیلی کمی دارند.

 

ممکن است برخی از بیماران به دلیل کمبود اکسیژن و التهاب سیستمیک، دچار علائم سکته مغزی/قلبی و گرفتگی در عروق پا توسط لخته‌های خون شوند.

 

خوشبختانه ۸۰٪ درصد مبتلایان، علائم خفیفی دارند ولی تا به امروز، ۱۵٪ بیماران دچار علائم تنفسی شدید شده‌اند و در این میان، فقط ۵٪ بیماران در وضعیت بحرانی‌اند و نیازمند ICU و دستگاه ونتیلاتور گشته‌اند که در حدود نصف آنها نیز فوت شده‌اند.

 

اغلب فوت‌شدگان، جزو افراد بالای ۷۰ سال هستند.


تشخیص «فقط» با تست PCR یعنی نمونه‌برداری از ترشحات گلو و بینی جهت کشف SARS-CO2 امکان‌پذیر است.

 

تست سرولوژی ( آنتی‌بادی‌های IgM و IgG )، بدلیل نتایج مثبت و منفی کاذب فراوان و نتایج تحقیقات ضدونقیض، فعلاً برای تشخیص، کاربردی ندارد. البته پزشک می‌تواند با احتیاط و باتوجه به علایم بیمار و نتایج سایر آزمایشات، آنها را تفسیر کند. آنتی‌بادی‌ها یک الی سه هفته بعد از شروع علائم پیدا می‌شوند و نشانه‌ی ایجاد ایمنی در بدن فرد هستند. ولی از آنجاییکه مثبت‌شدن آنتی‌بادی‌ها، به معنی ایمنی قطعی در برابر ابتلا به عفونت در آینده نیست، تست‌های سرولوژی، معیاری برای تشخیص بیماری کووید۱۹، تصمیم‌گیری درباره‌ی پذیرش گروه‌ها در مدارس، خوابگاه‌ها و... و نیز معیاری برای بازگشت به محل کار نیستند.

 

شاید نتایج آزمایش‌های زیر با بروز علایم بیماری شدید مرتبط باشند:

 

- نوتروپنی

- لنفوپنی

- نوتروفیلی( لکوسیتوز=گرانولوسیتوز(

- افزایش AST,ALT

- افزایشLDH

- افزایش CRP

- افزایش پرولاکتین

- افزایش فریتین

- افزایش D-dimer

 

رادیوگرافی ساده یا CTاسکن از قفسه‌‌ی‌ سینه نیز به درد تشخیص نمی‌خورند.

 

درمان: استفاده از هیچ دارویی برای درمان کرونا تایید نشده است.

 

مبتلایان خفیف، با قرنطینه و مراقبت در منزل بهبود می‌یابند. البته بیماران «پُرخطر» نیاز به توجه جدی‌تری دارند تا درصورت پیشرفت علائم به سمت بحرانی‌شدن، بستری شوند.

 

افراد «پُرخطر» عبارتند از:

 

۱- سن بالای ۶۵

۲- بیماری مزمن ریوی و آسم متوسط تا شدید

۳- بیماری قلبی

۴- دیابت

۵- بیماران با مشکلات سیستم ایمنی (تحت درمان سرطان، سیگاری، پیوند اعضا یا مغز استخوان، نقص ایمنی، بیماران تحت درمان نامنظم برای ایدز، افراد تحت درمان طولانی‌مدت با کورتون یا سایر داروهای سرکوب‌کننده ایمنی(

۶- بیماری مزمن کلیوی تحت دیالیز

۷- بیماری کبدی

۸- چاقی مفرط (BMI>40 )

 

 

◾️مصطفی منبری ۱۳۹۹/۳/۲۲


نظرات